Tijd voor serieuze zaken! :)
Door: Hanneke en Els
Blijf op de hoogte en volg Els
15 November 2012 | Bangladesh, Dhaka
Jaja, dat kunnen wij heus wel!
Na al die gekke verhalen willen jullie nu wat meer vertellen over het ontstaan van dit centrum. Hier zijn we trouwens zelf ook pas nog maar achter gekomen.. ;)
Mr. David (onze directeur) had een droom (Els moest direct denken aan Martin Luther King, maar dit wordt een serieuze blog dus hier gaan we niet verder op in..). Hij wilde iets doen voor / aan straatkinderen, weeskinderen en de aanhoudende kinderarbeid in Bangladesh.
Hij had gehoord van een Bijbelschool in Australië, maar daar had hij helaas geen geld voor. Wonder boven wonder, nam via via de directeur van deze Bijbelschool contact met ze op en bood ze een beurs aan. 1,5 jaar zouden ze gratis mogen studeren mits ze daarna nog 2,5 jaar zelf bleven. Dit namen ze met beide handen aan.
Na deze Bijbelschool heeft hij verschillende missionaire reizen gemaakt maar zijn hart lag toch echt in zijn eigen land. Hij wilde een weeshuis op zetten maar kreeg in eerste instantie weinig steun. Tot op een dag een vriend van hem op de stoep stond met 2 weesjongentjes.. Een dag (!!) later had deze vriend weer 2 jongens gevonden en weer een dag later nog 2! Het gezin Halder bestond binnen drie dagen uit 8 jongens, 2 eigen kinderen en 6 weeskinderen. David en zijn vrouw zagen dit als een teken van God en wisten nu zeker dat ze door moesten gaan!
Mensen bleven kinderen brengen dus na een tijdje is hij een huisje gaan huren met een extra hulp die extra voor de kinderen zorgden.
Steeds meer kinderen werden gebracht en onze directeur zat met zijn handen in het haar.De mensen die in eerste instantie weinig steun boden, zagen nu in wat voor doorzetter onze directeur is en uit onverwachtse hoeken kwam steun. Gas, water, voorzieningen alles.
Met vallen en opstaan en een mega groot vertrouwen op God staat er nu een centrum met zo'n 450 kinderen. Een school waar ook de dorpskinderen naar toe mogen, een meidenhuis en jongens huis, een kerk , een klein ziekenhuisje en verschillende soorten opleidingen voor de kinderen. Inmiddels heeft hij ook een huis in Dhaka voor de kinderen die doorstuderen in de grote stad.
Dit klinkt heel mooi, maar valt soms tegen. Een voorbeeld wat willen delen: Afgelopen april kwam een moeder haar dochter terug eisen. De dochter was inmiddels 14 jaar en bijna klaar met school. Ze was een zeer goede student met voor wiskunde een score van 100 uit 100. Dit gebeurde bijna nooit bij meisjes dus David wilde haar eigenlijk niet laten gaan, maar haar als leerkracht laten werken. Haar een kans geven om door te groeien. Maar helaas, de biologische moeder heeft de rechten en hij kon niets doen. Als hij wel iets zou doen zouden ze hem kunnen aanklagen.. De dochter zelf wilde ook niet mee maar moest. Drie maanden later kreeg hij bericht dat ze uitgehuwelijkt was, een man van 30 (!!) jaar heeft geld betaald aan het gezin en de dochter meegenomen..
Bah. Zo zijn er nog meer voorbeelden, kinderen die aan de kant van de weg gevonden zijn, kinderen die thuis maar 1 maaltijd per dag kregen etc.
Nu begrijpen wij beter waarom iedereen hier zo ontzettend veel respect voor hem heeft!
Wist je dat:
- Dat nog steeds 60% van de huwelijken bestaat uit meisjes van 14 tot 16 jaar..
- Dit is eigenlijk verboden maar niemand controleert dit..
- Elke dag komen er meer dan 5 aanvragen om een kind te plaatsen
- Weeskinderen krijgen voorrang en dan nog kan hij maar 38 nieuwe kinderen per jaar accepteren..
- Wij hier heel veel respect voor hebben
- We zelf niet zouden weten hoe we dit aan moesten pakken..
- Zijn droom is om het centrum uit te breiden
- Wij jullie willen vragen om voor het project en de kinderen te bidden?
- Ooh en ook voor de leerkrachten en medewerkers
- Wij begonnen zijn met de 'Slow Learner Class'.
- Wij dit niet echt een pedagogisch verantwoorde naam vinden
- Het lesgeven aan deze kinderen wel echt heel grappig is
- We namelijk de ene stoornis na de andere ontdekken
- Ze hier geen stoornissen kennen.. (Oohja, slow learners, jaaa die kunnen zich niet zo concentreren ja..)
- We volgende keer weer grappige wist je datjes gaan maken ;)
Liefs en tot de volgende keer!
Na al die gekke verhalen willen jullie nu wat meer vertellen over het ontstaan van dit centrum. Hier zijn we trouwens zelf ook pas nog maar achter gekomen.. ;)
Mr. David (onze directeur) had een droom (Els moest direct denken aan Martin Luther King, maar dit wordt een serieuze blog dus hier gaan we niet verder op in..). Hij wilde iets doen voor / aan straatkinderen, weeskinderen en de aanhoudende kinderarbeid in Bangladesh.
Hij had gehoord van een Bijbelschool in Australië, maar daar had hij helaas geen geld voor. Wonder boven wonder, nam via via de directeur van deze Bijbelschool contact met ze op en bood ze een beurs aan. 1,5 jaar zouden ze gratis mogen studeren mits ze daarna nog 2,5 jaar zelf bleven. Dit namen ze met beide handen aan.
Na deze Bijbelschool heeft hij verschillende missionaire reizen gemaakt maar zijn hart lag toch echt in zijn eigen land. Hij wilde een weeshuis op zetten maar kreeg in eerste instantie weinig steun. Tot op een dag een vriend van hem op de stoep stond met 2 weesjongentjes.. Een dag (!!) later had deze vriend weer 2 jongens gevonden en weer een dag later nog 2! Het gezin Halder bestond binnen drie dagen uit 8 jongens, 2 eigen kinderen en 6 weeskinderen. David en zijn vrouw zagen dit als een teken van God en wisten nu zeker dat ze door moesten gaan!
Mensen bleven kinderen brengen dus na een tijdje is hij een huisje gaan huren met een extra hulp die extra voor de kinderen zorgden.
Steeds meer kinderen werden gebracht en onze directeur zat met zijn handen in het haar.De mensen die in eerste instantie weinig steun boden, zagen nu in wat voor doorzetter onze directeur is en uit onverwachtse hoeken kwam steun. Gas, water, voorzieningen alles.
Met vallen en opstaan en een mega groot vertrouwen op God staat er nu een centrum met zo'n 450 kinderen. Een school waar ook de dorpskinderen naar toe mogen, een meidenhuis en jongens huis, een kerk , een klein ziekenhuisje en verschillende soorten opleidingen voor de kinderen. Inmiddels heeft hij ook een huis in Dhaka voor de kinderen die doorstuderen in de grote stad.
Dit klinkt heel mooi, maar valt soms tegen. Een voorbeeld wat willen delen: Afgelopen april kwam een moeder haar dochter terug eisen. De dochter was inmiddels 14 jaar en bijna klaar met school. Ze was een zeer goede student met voor wiskunde een score van 100 uit 100. Dit gebeurde bijna nooit bij meisjes dus David wilde haar eigenlijk niet laten gaan, maar haar als leerkracht laten werken. Haar een kans geven om door te groeien. Maar helaas, de biologische moeder heeft de rechten en hij kon niets doen. Als hij wel iets zou doen zouden ze hem kunnen aanklagen.. De dochter zelf wilde ook niet mee maar moest. Drie maanden later kreeg hij bericht dat ze uitgehuwelijkt was, een man van 30 (!!) jaar heeft geld betaald aan het gezin en de dochter meegenomen..
Bah. Zo zijn er nog meer voorbeelden, kinderen die aan de kant van de weg gevonden zijn, kinderen die thuis maar 1 maaltijd per dag kregen etc.
Nu begrijpen wij beter waarom iedereen hier zo ontzettend veel respect voor hem heeft!
Wist je dat:
- Dat nog steeds 60% van de huwelijken bestaat uit meisjes van 14 tot 16 jaar..
- Dit is eigenlijk verboden maar niemand controleert dit..
- Elke dag komen er meer dan 5 aanvragen om een kind te plaatsen
- Weeskinderen krijgen voorrang en dan nog kan hij maar 38 nieuwe kinderen per jaar accepteren..
- Wij hier heel veel respect voor hebben
- We zelf niet zouden weten hoe we dit aan moesten pakken..
- Zijn droom is om het centrum uit te breiden
- Wij jullie willen vragen om voor het project en de kinderen te bidden?
- Ooh en ook voor de leerkrachten en medewerkers
- Wij begonnen zijn met de 'Slow Learner Class'.
- Wij dit niet echt een pedagogisch verantwoorde naam vinden
- Het lesgeven aan deze kinderen wel echt heel grappig is
- We namelijk de ene stoornis na de andere ontdekken
- Ze hier geen stoornissen kennen.. (Oohja, slow learners, jaaa die kunnen zich niet zo concentreren ja..)
- We volgende keer weer grappige wist je datjes gaan maken ;)
Liefs en tot de volgende keer!
-
15 November 2012 - 09:14
Marja:
Wauw, mooi verhaal! Wat een getuigenis!
Haha en wat betreft de slow learners, misschien kun je er special-learners van maken ofzo;) En die stoornissen dan, dat is interessant; of ze hetzelfde 'zijn' als in Nederland! Past dat ook nog in je onderzoek? ;)
Liefs uit een very misty Holland!
-
15 November 2012 - 10:12
Nel En Corrie:
Dankjewel voor dit mooie verhaal. Een keer serieus mag ook wel toch. En dit is echt een serieuze zaak. Wat heeft deze man naar de stem van God geluisterd, super! En dan dat meisje wat uitgehuwelijkt is, wat erg. Momenteel is er in Nederland een spotje op televisie, met de mededeling dat er elke 3 sec een meisje uitgehuwelijkt wordt. Elke keer als ik het hoor, kan ik het me niet voorstellen,dat het gebeurt, maar het blijkt waar. Te erg om waar te zijn.
Nou meiden, het is hier super mistig, dus een kleine wereld. Het ga jullie goed, veel zegen op jullie werk. En verwen die kinderen maar lekker een beetje!
lieve groetjes Corrie -
15 November 2012 - 11:52
Liesbeth Bos :
Heee meiden,
Wat mooi om te lezen hoe het project opgebouwd is!
Wat gaaf om te zien dat God zoveel kracht heeft, als wij er maar in vertrouwen..
Maar wat erg om te lezen dat één van de moeders haar dochter terug eist..., en wat nog veel erger is, dat ze daarna wordt verkocht :O Echt ondenkbaar..
Bizar dat er iedere dag 5 aanvragen zijn.. Het lijkt me moeilijk om nee te moeten zeggen, aangezien er geen plaats is voor iedereen..
Mooi dat jullie mee mogen werken in dit project!!
Heel veel liefs! -
15 November 2012 - 19:22
Gertrude:
Mooi verhaal meiden!
En wat een verhalen zeg....dat gaat je niet in de koude kleren zitten! Succes met lesgeven aan de slow learners;)
Groetjes! -
16 November 2012 - 21:24
Mevr. Ina:
Indrukwekkend verhaal Els en Hanneke. Meneer David is een geweldig gedreven man zeg! Mooi om te lezen hoe God werkt. En wat super dat jullie ook veel voor deze kinderen mogen betekenen, nu jullie er zijn. Gods nabijheid en leiding en zegen hiervoor toegewenst. -
17 November 2012 - 17:24
Anneke:
Mooi , indringend verhaal Els, je bent wel op je plek hoor. Een kinderhuis in de derde wereld. Sterkte meiden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
