Onze eerste dagjes uit!
Door: Hunnie and Elizabeth
Blijf op de hoogte en volg Els
25 November 2012 | Bangladesh, Dhaka
Na de vorige blog hadden we besloten dat we pas weer gingen schrijven als we er op uit waren geweest. Wat bleek; dezelfde middag gingen we nog weg! Dit leek ons wel erg snel daarom zullen we nu verslag doen van 2 uitjes :) (en de tussenliggende dagen ;)). We zullen proberen het kort te houden ^^ (Maar beloven niets.. moehaha)
Maandagmiddag tijdens lunch werd er ineens meegedeeld dat we 's middags weg zouden gaan. 16:00u stipt zou de auto vertrekken. Bangladesh zou Bangladesh niet zijn als we niet.. Huh, vertrokken we nu een half uur eerder? Ja echt waar! Om 15:00u werden we geroepen en half 4 vertrokken we al! Hoe bizar is dit!?
Na een hobbelige rit van zo'n 3 kwartier kwamen we aan bij een monument, hét monument van Bangladesh. Naast ons zes blanken was het terrein vol met Bengalen (nog al logisch, we zijn in Bangladesh), die ons verschrikkelijk eng aankeken. Zeg maar gerust 'Aanstaarden'! IEEEH! Wij wilden (heel naïef) een groepsfoto voor het monument. Dit bleek het signaal voor alle mannelijke Bengalen te zijn om een grote groep te vormen, allemaal hun mobieltjes / camera's te pakken en te beginnen met een grote fotoshoot van ons.. En wij maar lief lachen! Heel ongemakkelijk, ze spreken je namelijk niet aan, maar maken wel vollop foto's van je. Wij liepen snel verder, keken om en zagen dat heel de stoet ons volgde! VREEEMD! Na een half uur hadden we het helemaal gehad en gingen we weer.. Weer 3 kwartier in de auto en ons eerste uitje was een feit :D (Ook al duurde die maar 2 uur waarvan 2x 3 kwartier in de auto.. Maar een ervaring was het zeker!)
Dinsdag is er een Ticticie in onze kamer gegooid, een salamander! hier noemen ze dit beest zo omdat die dat geluid maakt.. TicTicTicTic.. Wist je dat als je dat geluid snachts hoort je niet zo lekker meer verder slaapt? We hebben maar veel de deuren open laten staan zodat die naar buiten kon, en nu hebben we 'm al een tijdje niet gehoord dus we denken dat die weg is :)
Woensdag kwam Leya! (De Bengaalse student die in NL is geweest). Super leuk :D Iedereen hier was helemaal blij haar te zien en wij ook! En niet alleen omdat ze zoveel Nederlandse dingetjes had meegenomen hoor ;) Echt heel fijn dat ze hier is, eindelijk iemand met wie we goed Engels kunnen praten en die ook nog eens kan vertalen! :)
Wel heel hartelijk bedankt trouwens voor alle spullen die ze mee had gekregen :) LeukLeuk! :D
Donderdagochtend hebben we onze kamer opgeruimd, dit was wel nodig met al die nieuwe Hollandse zooi :) En die dag hoorden we dat school a.s. woensdag stopt! Dan hebben alle leerlingen examens.. DIt is wel een beetje een heel groot probleem aangezien wij nog moeten observeren en de interviews nog niet vertaald waren! 2 dagen om te observeren (Vrijdag is weekend en zaterdag gingen we naar Dhaka) dus dat is een beetje zwaar vervelend.. Maargoed, alles komt goed, we moeten alleen nog even bedenken hoe dit goed gaat komen ;)
Vrijdag hebben we de interviews vertaald! :D Samen met Leya heel de ochtend bezig geweest (en dat op onze vrije dag.. ooh wat knap!). Wel bleek dat de vragen niet allemaal correct vertaald waren waardoor de antwoorden soms niet helemaal overeenkomen met het doel van ons onderzoek, maar ook daar vinden we wel wat voor.. Niet zo heel handig eigenlijk.
In de avonden hebben we vooral veel 'Phase 10' gespeeld trouwens :) Erg leuk en gezellig,, we hebben allemaal andere namen (weer andere namen). Stupid Steven, Snellie, Hunnie, Elizabeth en Awesome Chris (1x raden wie de namen heeft bedacht..)
Zaterdag was de grote dag! Op naar Dhaka! Rond half 11 vertrokken we, met z'n zessen in de auto hobbeldebobbel. Na een zeer zeer lange rit met minstens 20 bijna dood ervaringen (onze chauffeur is echt de held van de dag) kwamen we aan in Dhaka. Na 3 verschillende banken geprobeerd te hebben konden we bij de 4e eindelijk ons geld pinnen. Man dat voelt rijk.. 95 taka is 1 euro, reken maar uit :) Daarna zouden we gaan lunchen, ergens een straatje in waarvan je denkt: okee,, stoffig.. Vervolgens worden onze deuren opengetrokken door 2 bewakers, de deur van het restaurant werd voor ons open gehouden en achter deze stoffige deur bevond zich een heuse Pizzahut! Hier waren we nog nooit geweest dus 1 groot feest :) Lekkkkkeeerrr! Wij nog heel naïef vragen of onze chauffeur niet moest eten, maar die eet natuurlijk niet met ons mee (hoe dom van ons zeg.. ). Na een overheerlijke pizza de auto weer in op naar het winkelcentrum.
Dit bleek achteraf een fair trade / hand made winkel te zijn :) Leuk geshopt! Na plechtig beloofd te hebben dat we hier nog een keer terug komen (we zijn nog niet klaar) gingen we weer verder. (Tante Alie, de tas is binnen :D)
Helaas voor ons belandden we in de file.. Dit is in NL erg, maar hier nog erger aangezien er overal mensen aan je deur komen..
Ze kloppen op je raam en kijken je verschrikkelijk zielig en indringend aan. De armoede staat op hun gezicht te lezen. Mannen zonder armen, blinden, mensen zonder oog, vrouwen met baby's zonder kleren noem het maar op.. Erg naar! Je zou ze zo graag willen helpen maar dat kan gewoon niet. Op dat moment denk je echt 1000 verschillende dingen.. Je wilt je gezicht afwenden, maar ze blijven staan.. kijk je ze aan, denken ze dat je ze eten / geld geeft..
Na dit avontuur langs de supermarkt om NL eten te kopen (Hoe dubbel trouwens.. dit gaan we morgen koken, worteltjes met dopertjes en een gehaktbal :)) en langs de sportwinkel om sportspullen te kopen voor de kinderen.
Op de terug weg flink misselijk geworden door de kwaliteit van de weg, maar na zo'n twee uur kwamen we eindelijk aan in het centrum. Helemaal uitgeteld. Wederom mochten we zelf onze tassen niet dragen (Hoe asociaal, je wordt als helden weer binnengehaald in het centrum, je komt als rijke terug van een middagje geld uitgeven en je tassen worden vervolgens voor je gedragen..) Voelt niet goed.. (Nog misselijker ;)) Zelfs als je ht zelf aan wilt pakken krijg je 't niet..
Het was een heel leuke dag, maar we waren blij dat we weer thuis waren.
Wist je dat:
- We een mierenplaag hebben veroorzaakt door ons zakje nootjes open op tafel te laten liggen..
- Het personeel wel moest lachen om onze domheid (A)
- We een nieuwe sport hebben ontdekt: Frisbieën met pannenlappen
- Het mogelijk is dat je spontaan iemand raakt, dit uiteraard heel perongeluk gaat!
- Bijna elke avond eindigt met deze nieuwe sport?
- Onze kamer telefoon afging
- Hanneke zich driemaal in de rondte schrok en niet meer wist hoe ze op moest nemen
- We de kalender omhoog hebben verplaatst zodat er ruimte is voor de maand December.
- We ineens allemaal zwarte vlekjes op de muur vonden van de plakgum.. (Oeps)
- We ontsnappings plannen bedenken
- We deze niet gaan uitvoeren hoor maar het bedenken ervan wel heel spannend is omdat het niet mag!
- We erover nadenken om onze lakens aan elkaar te knopen en via de muur naar beneden te klimmen (uiteraard doen we dit midden in de nacht)
- Hanneke onder de douche stond toen de stroom uit viel
- Het warme water er dan ook mee stopt
- Je als de stroom uitvalt letterlijk geen hand voor ogen ziet (we dit hebben uitgeprobeerd en het echt waar is).
- Het heel leuk is dat Leya er is :)
- De Bengaalse kleding haar veel beter staan dan ons
- De jongens 'Homesick' zijn en elke dag aan ons vragen of we hier ook last van hebben
- Wij steeds antwoorden dat ze zich niet zo moeten aanstellen omdat ze over twee weken al weer weg gaan (zij zijn hier vier weken ipv 11 DUS!)
Einde.
Maandagmiddag tijdens lunch werd er ineens meegedeeld dat we 's middags weg zouden gaan. 16:00u stipt zou de auto vertrekken. Bangladesh zou Bangladesh niet zijn als we niet.. Huh, vertrokken we nu een half uur eerder? Ja echt waar! Om 15:00u werden we geroepen en half 4 vertrokken we al! Hoe bizar is dit!?
Na een hobbelige rit van zo'n 3 kwartier kwamen we aan bij een monument, hét monument van Bangladesh. Naast ons zes blanken was het terrein vol met Bengalen (nog al logisch, we zijn in Bangladesh), die ons verschrikkelijk eng aankeken. Zeg maar gerust 'Aanstaarden'! IEEEH! Wij wilden (heel naïef) een groepsfoto voor het monument. Dit bleek het signaal voor alle mannelijke Bengalen te zijn om een grote groep te vormen, allemaal hun mobieltjes / camera's te pakken en te beginnen met een grote fotoshoot van ons.. En wij maar lief lachen! Heel ongemakkelijk, ze spreken je namelijk niet aan, maar maken wel vollop foto's van je. Wij liepen snel verder, keken om en zagen dat heel de stoet ons volgde! VREEEMD! Na een half uur hadden we het helemaal gehad en gingen we weer.. Weer 3 kwartier in de auto en ons eerste uitje was een feit :D (Ook al duurde die maar 2 uur waarvan 2x 3 kwartier in de auto.. Maar een ervaring was het zeker!)
Dinsdag is er een Ticticie in onze kamer gegooid, een salamander! hier noemen ze dit beest zo omdat die dat geluid maakt.. TicTicTicTic.. Wist je dat als je dat geluid snachts hoort je niet zo lekker meer verder slaapt? We hebben maar veel de deuren open laten staan zodat die naar buiten kon, en nu hebben we 'm al een tijdje niet gehoord dus we denken dat die weg is :)
Woensdag kwam Leya! (De Bengaalse student die in NL is geweest). Super leuk :D Iedereen hier was helemaal blij haar te zien en wij ook! En niet alleen omdat ze zoveel Nederlandse dingetjes had meegenomen hoor ;) Echt heel fijn dat ze hier is, eindelijk iemand met wie we goed Engels kunnen praten en die ook nog eens kan vertalen! :)
Wel heel hartelijk bedankt trouwens voor alle spullen die ze mee had gekregen :) LeukLeuk! :D
Donderdagochtend hebben we onze kamer opgeruimd, dit was wel nodig met al die nieuwe Hollandse zooi :) En die dag hoorden we dat school a.s. woensdag stopt! Dan hebben alle leerlingen examens.. DIt is wel een beetje een heel groot probleem aangezien wij nog moeten observeren en de interviews nog niet vertaald waren! 2 dagen om te observeren (Vrijdag is weekend en zaterdag gingen we naar Dhaka) dus dat is een beetje zwaar vervelend.. Maargoed, alles komt goed, we moeten alleen nog even bedenken hoe dit goed gaat komen ;)
Vrijdag hebben we de interviews vertaald! :D Samen met Leya heel de ochtend bezig geweest (en dat op onze vrije dag.. ooh wat knap!). Wel bleek dat de vragen niet allemaal correct vertaald waren waardoor de antwoorden soms niet helemaal overeenkomen met het doel van ons onderzoek, maar ook daar vinden we wel wat voor.. Niet zo heel handig eigenlijk.
In de avonden hebben we vooral veel 'Phase 10' gespeeld trouwens :) Erg leuk en gezellig,, we hebben allemaal andere namen (weer andere namen). Stupid Steven, Snellie, Hunnie, Elizabeth en Awesome Chris (1x raden wie de namen heeft bedacht..)
Zaterdag was de grote dag! Op naar Dhaka! Rond half 11 vertrokken we, met z'n zessen in de auto hobbeldebobbel. Na een zeer zeer lange rit met minstens 20 bijna dood ervaringen (onze chauffeur is echt de held van de dag) kwamen we aan in Dhaka. Na 3 verschillende banken geprobeerd te hebben konden we bij de 4e eindelijk ons geld pinnen. Man dat voelt rijk.. 95 taka is 1 euro, reken maar uit :) Daarna zouden we gaan lunchen, ergens een straatje in waarvan je denkt: okee,, stoffig.. Vervolgens worden onze deuren opengetrokken door 2 bewakers, de deur van het restaurant werd voor ons open gehouden en achter deze stoffige deur bevond zich een heuse Pizzahut! Hier waren we nog nooit geweest dus 1 groot feest :) Lekkkkkeeerrr! Wij nog heel naïef vragen of onze chauffeur niet moest eten, maar die eet natuurlijk niet met ons mee (hoe dom van ons zeg.. ). Na een overheerlijke pizza de auto weer in op naar het winkelcentrum.
Dit bleek achteraf een fair trade / hand made winkel te zijn :) Leuk geshopt! Na plechtig beloofd te hebben dat we hier nog een keer terug komen (we zijn nog niet klaar) gingen we weer verder. (Tante Alie, de tas is binnen :D)
Helaas voor ons belandden we in de file.. Dit is in NL erg, maar hier nog erger aangezien er overal mensen aan je deur komen..
Ze kloppen op je raam en kijken je verschrikkelijk zielig en indringend aan. De armoede staat op hun gezicht te lezen. Mannen zonder armen, blinden, mensen zonder oog, vrouwen met baby's zonder kleren noem het maar op.. Erg naar! Je zou ze zo graag willen helpen maar dat kan gewoon niet. Op dat moment denk je echt 1000 verschillende dingen.. Je wilt je gezicht afwenden, maar ze blijven staan.. kijk je ze aan, denken ze dat je ze eten / geld geeft..
Na dit avontuur langs de supermarkt om NL eten te kopen (Hoe dubbel trouwens.. dit gaan we morgen koken, worteltjes met dopertjes en een gehaktbal :)) en langs de sportwinkel om sportspullen te kopen voor de kinderen.
Op de terug weg flink misselijk geworden door de kwaliteit van de weg, maar na zo'n twee uur kwamen we eindelijk aan in het centrum. Helemaal uitgeteld. Wederom mochten we zelf onze tassen niet dragen (Hoe asociaal, je wordt als helden weer binnengehaald in het centrum, je komt als rijke terug van een middagje geld uitgeven en je tassen worden vervolgens voor je gedragen..) Voelt niet goed.. (Nog misselijker ;)) Zelfs als je ht zelf aan wilt pakken krijg je 't niet..
Het was een heel leuke dag, maar we waren blij dat we weer thuis waren.
Wist je dat:
- We een mierenplaag hebben veroorzaakt door ons zakje nootjes open op tafel te laten liggen..
- Het personeel wel moest lachen om onze domheid (A)
- We een nieuwe sport hebben ontdekt: Frisbieën met pannenlappen
- Het mogelijk is dat je spontaan iemand raakt, dit uiteraard heel perongeluk gaat!
- Bijna elke avond eindigt met deze nieuwe sport?
- Onze kamer telefoon afging
- Hanneke zich driemaal in de rondte schrok en niet meer wist hoe ze op moest nemen
- We de kalender omhoog hebben verplaatst zodat er ruimte is voor de maand December.
- We ineens allemaal zwarte vlekjes op de muur vonden van de plakgum.. (Oeps)
- We ontsnappings plannen bedenken
- We deze niet gaan uitvoeren hoor maar het bedenken ervan wel heel spannend is omdat het niet mag!
- We erover nadenken om onze lakens aan elkaar te knopen en via de muur naar beneden te klimmen (uiteraard doen we dit midden in de nacht)
- Hanneke onder de douche stond toen de stroom uit viel
- Het warme water er dan ook mee stopt
- Je als de stroom uitvalt letterlijk geen hand voor ogen ziet (we dit hebben uitgeprobeerd en het echt waar is).
- Het heel leuk is dat Leya er is :)
- De Bengaalse kleding haar veel beter staan dan ons
- De jongens 'Homesick' zijn en elke dag aan ons vragen of we hier ook last van hebben
- Wij steeds antwoorden dat ze zich niet zo moeten aanstellen omdat ze over twee weken al weer weg gaan (zij zijn hier vier weken ipv 11 DUS!)
Einde.
-
25 November 2012 - 12:02
Hanna:
Wat een verhalen, wat een verhalen! Jullie maken veel mee zeg! Haha,. sommige dingen zijn zo herkenbaar! Hier hebben we inmiddels al van een paar jongens geeist de foto te verwijderen van hun telefoon..
Hopelijk gaat het allemaal lukken voor Woensdag en kunnen jullie iets moois afleveren straks,. Ach een voordeel aan hard moeten werken aan het begin, je kunt aan het einde optimaal genieten;)!
Kblijf jullie verhalen volgen!
Veel liefs,
Han -
25 November 2012 - 12:05
Caroline:
Hoi hoi,
Het blijft leuk en spannend om jullie verhalen te lezen:-)!
Maar missen jullie NL al een beetje (heel erg)? Of zouden jullie nog iets langer dan 11 weken willen blijven. Hoe is het met de temperatuur daar word het nog warmer of kouder en zijn jullie er al aan gewend?
Hier wordt het maar kouder brrr.. en vandaag waait het verschrikkelijk hard!
Over sinterklaasjournaal kan ik jullie helaas niets vertellen, dat kijk ik niet echt :-).
Veel plezier nog en tot het volgende verslag en suc6 met jullie onderzoeken en observaties uitvoeren:-)
Gods zegen toe gewenst,
Veel liefs Caro -
25 November 2012 - 12:42
Liesbeth Bos:
Heee Hanneke en Els!!
Echt weer super leuk om jullie verhaal te lezen, geniet ik gewoon van haha.
Veel succes toegewenst voor jullie schoolwerk enzo, aangezien dit niet makkelijk is en er niet heel veel tijd voor is, met maar het gaat jullie vast lukken!
Echt moeilijk om te zien, die mensen die op je raam kloppen en alle bedelaars enzo..
Gelukkig valt het mee hier met de mensen die op je raam kloppen, maar vorige week had ik dat dus, toen ik even alleen in de auto aant wachten was :O Oei, ik wist me even geen houding te geven..
Tis idd even een verschil, je gaat een middagje 'winkelen' en na afloop worden je tassen gedragen..
Wat is btw jullie adres? Ben ik eigenlijk wel een beetje benieuwd naar ;)
Heel veel plezier en succes weer toegewenst!
Byebye -
25 November 2012 - 21:55
Mevr. Ina:
Hallo meiden,
Het spel "Ik hou van Holland" gaan jullie eens met verve spelen. Wat komen jullie toch eigenlijk uit een heerlijk plekje van de grote wereld! Iets om heel dankbaar voor te zijn. Koester die Hollandse zooi maar. Heel veel succes met jullie opdrachten. Dat wordt nog stevig doorbikkelen. Gaat vast lukken!
We denken aan en bidden voor jullie. -
26 November 2012 - 12:06
Marja:
Zoo bizar hee, dat die mensen dat blijven volhouden he, jullie tassen dragen enzo. Het blijft nog steeds wennen!
Maar fijn dat je ook veel kunt lachen:) En gelukkig is Leya er nu ook! Fijn dat ze kan helpen bij het vertalen:) Voel je je eindelijk ook beter begrepen denk?
Nou liefs!xxx -
26 November 2012 - 22:25
Alie:
Hoi Els , wat leuk om al je verhalen te lezen.Wat maken jullie veel mee, heel byzonder.Geniet van alles, enne.....ben natuurlijk heel erg benieuwd naar die tas! groet, Alie -
27 November 2012 - 00:14
Elisabeth:
Ieeeee, salamanders!! Ik krijg al de kriebels als ik er maar aan denk. Daar heb ik ook nog wel wat filmpjes van. Gillende meiden die zo'n ding van hun kamer proberen te jagen, haha!
En vervelend, die interviews. Ook wel weer realiteit, maar toch. Verder ziet het eruit alsof jullie het prima naar jullie zin hebben! Na het vorige blog vond ik dat nog wel eventjes spannend, maar volgens mij beginnen jullie lekker je plekje te krijgen daar! Succes nog, doe ze de groeten.
Einde. Doei.
DIKKE KNUFFEL. -
27 November 2012 - 00:16
Elisabeth:
Sorry dat die 27 keer is geplaatst.
Ook Nederlands internet heeft weleens kuren. -
27 November 2012 - 11:07
Elly M.:
Haha, en ik ben ook nog eens dol op alle reacties lezen.... Dacht dus, leuk een heleboel... helaas, foutje ;) Zeg Els, over die tas voor Alie...., mocht je er nog één zien... Ik houd mij van harte aanbevolen! Natuurlijk niet dezelfde hoor, dat is niet leuk maar iets dergelijks...
Ik heb anders nog idee voor de laatste week, muur wit sauzen, komt het helemaal goed tussen jullie en de directeur...
Zet 'm op en hopelijk lukt het nog om ergens wat te observeren... Misschien nog ergens een school in de buurt, voor zover je daar natuurlijk heen mag/kan...
Fijne Sint volgende week, hoe doe je dat met de kadootjes? Of gaan jullie nu zelf aan het fröbelen...
Iedereen krijgt een tekening/kunstwerk/bos bloemen ofzo.....
Misschien nog wat bakken? Hebben ze een beetje gewone oven, op gas bedoel ik? Ach wat is gewoon, maar goed je snapt hem wel....
Kusjes van ons allemaal! Mama Elly
-
27 November 2012 - 18:57
Anneke Maarlevel:
Hoi Els, wat een vreselijk bericht hoor ik nu op de radio. Brand in een naaiatelier Dhaka met vreselijke gevolgen. Merken jullie iets van de toestanden? Het is wel toevallig dat je daar geweest bent. Mooi verhaal van je. Groetjes Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
